امیر کاروان

صبا گو آن امیر کاروان را

مراعاتی کند این ناتوان را

***

ره دور است و باریک است و تاریک

بدوشم می کشم بار گران را 

بحر وحدت

در این دیر کهن ایدل نباشد جای شیونها

که صاحب دیر خود داند رسوم پروریدنها

****

خوشا آن مرغ لاهوتی که با آواز داودی

بود در روضۀ رضوان همی اندر پریدنها

غزل مزار

باد صبا کجائی گو دوستان ما را 

 باید حضور دل در پنهان و آشکارا

*******

آیا شود که روزی آیید بر مزارم 

تا در کنار خاکم پندی دهم شما را

قصیده لقائیه

 

 

 

ایدل بدر کن ازسرت کبر و ریا را

خواهی اگر بینی جمال کبریارا

*******

تا با خودی بیگانه ای از آشنایان

بیگانه شو از خود شناسی آشنا را

پیغام

 

 

ای پیک کوی قدسیان ازمن بگوجانانه را

کای شمع بزم عاشقان رحمی مراین پروانه را

 

*******

 

دردمرادرمان کنددشوارمن آسان کند

هرچه که خواهدآن کندحکم است آن فرزانه را

غزل طائر قدسی

الا ای طائر قدسی در این ویرانه برزنها 

بسی دام است ودیو و دد بسی غول است و رهزنها

 

***

دراین جای مخوف ای مرغ جان ایمن کجا باشی 

گذرزین جای ناامن ونما رو سوی مأمنها

دستخط خطی الهی قمشه ای

بسم الله الرحمن الرحیم بمقتضای شوق ذاتی نفوس  قدسیه  ناطقه و تفهیم حقایق 

ن وًالقلم وًمایًسطُرون

بسم الله الرّحمن الرّحیم

         ن وًالقلم وًمایًسطُرون

 عین دستخط مبارک استادم عارف ربّانی حکیم صمدانی